EN
1. منبع مواد اولیه
چرم جیر طبیعی با پردازش خاص چرم حیوانات، معمولاً از حیواناتی مانند گاو، گوسفند و خوک به دست می آید. این بدان معناست که تولید چرم جیر طبیعی به طور مستقیم به کشتار حیوانات بستگی دارد. در زمینه توجه روزافزون به مسائل زیست محیطی و اخلاقی، تولید چرم حیوانات بحث و جدل های گسترده ای را به همراه داشته است. اول از همه، ذبح حیوانات نه تنها شامل مسائل رفاهی حیوانات می شود، بلکه بر محیط زیست محیطی، به ویژه منابع و مصرف زمین مورد نیاز برای کشاورزی در مقیاس بزرگ، فشار وارد می کند. ثانیاً، مقدار زیادی گازهای گلخانه‌ای در حین اکتساب و پردازش چرم حیوانات تولید می‌شود که تأثیر قابل توجهی بر تغییرات آب و هوایی جهانی دارد.
در مقایسه، منبع مواد اولیه برای چرم جیر مصنوعی کاملاً مستقل از حیوانات است. معمولاً از الیاف مصنوعی (مانند پلی استر، پلی اورتان، پلی پروپیلن و غیره) و سایر مواد مصنوعی مصنوعی تشکیل شده است که می توانند ظاهر و احساس چرم طبیعی را تقلید کنند، اما به منابع حیوانی متکی نیستند. تولید مدرن جیر مصنوعی همچنین بر استفاده از مواد بازیافتی یا مواد طبیعی گیاهی مانند پارچه های مصنوعی ساخته شده از بطری های پلاستیکی بازیافتی (PET) تمرکز کرده است که نه تنها می تواند وابستگی به منابع نفتی را کاهش دهد، بلکه به طور موثر پلاستیک را کاهش می دهد. آلودگی بنابراین جیر مصنوعی هم از نظر نحوه تهیه مواد اولیه و هم از نظر مصرف منابع سازگارتر با محیط زیست است.
2. مصرف منابع در فرآیند تولید
فرآیند تولید چرم جیر طبیعی بسیار نیازمند منابع است. اول از همه، مقدار زیادی آب، زمین و خوراک در پرورش حیوانات و فرآوری چرم مصرف می شود که فشار زیادی بر محیط زیست محیطی وارد می کند. بر اساس برخی مطالعات، ردپای آب پرورش یک گاو ممکن است به بیش از 15000 لیتر آب برسد، فقط برای تولید یک تکه چرم. علاوه بر این، فرآیند دباغی در فرآوری چرم شامل مقدار زیادی مواد شیمیایی است و دباغی سنتی کروم و برخی فرآیندهای شیمیایی دیگر باعث آلودگی خاک و منابع آب می شود. اگرچه در حال حاضر برخی از روش‌های جایگزین برای برنزه کردن سازگار با محیط زیست وجود دارد، اما این روش‌ها هنوز نیاز به سرمایه‌گذاری فنی و به‌روزرسانی تجهیزات زیادی دارند، بنابراین بار محیطی آنها نسبتاً زیاد است.
فرآیند تولید از جیر مصنوعی منابع طبیعی نسبتا کمی مصرف می کند، به ویژه زمانی که از مواد بازیافتی به عنوان مواد اولیه اولیه استفاده می کند. با در نظر گرفتن بطری های پلاستیکی بازیافتی به عنوان مثال، مواد اولیه مورد نیاز برای ساخت جیر مصنوعی شسته، فرآوری شده و ریسیده می شوند که نه تنها از وابستگی به منابع نفت جلوگیری می کند، بلکه تجمع زباله های پلاستیکی را نیز کاهش می دهد. اگرچه تولید مواد مصنوعی همچنان انرژی مصرف می کند، اما در مجموع، تولید جیر مصنوعی از نظر مصرف منابع اقتصادی تر است. علاوه بر این، بسیاری از تولیدکنندگان جیر مصنوعی شروع به اتخاذ فرآیندهای تولید سازگار با محیط زیست کرده اند، مانند رنگ های مبتنی بر آب و مواد شیمیایی غیر سمی، تا تاثیرات آن بر محیط زیست کاهش یابد.
3. انتشار کربن و آلودگی محیط زیست
ردپای کربن چرم جیر طبیعی نسبتاً بزرگ است. بر اساس گزارش‌های موسسات تحقیقاتی متعدد، تولید چرم سنتی شامل مقدار زیادی از گازهای گلخانه‌ای، به‌ویژه انتشار متان از دامپروری است. در طی فرآیند اصلاح نژاد، نشخوارکنندگانی مانند گاو، مقدار زیادی متان تولید می‌کنند و اثر گلخانه‌ای متان قوی‌تر از دی‌اکسید کربن است، بنابراین تأثیر منفی صنعت اصلاح نژاد بر تغییرات آب و هوایی چشمگیرتر است. علاوه بر این، در حین فرآوری چرم، دباغی، رنگرزی و روغن کاری نیز مواد مضری را آزاد می کند، به ویژه در هنگام استفاده از فرآیندهای دباغی سنتی کروم، فاضلاب سمی و مواد شیمیایی تولید شده باعث آلودگی طولانی مدت محیط می شود.
ردپای کربن از جیر مصنوعی نسبتا کوچک است، به ویژه زمانی که از مواد مصنوعی پایدار و فرآیندهای تولید استفاده می کند. اگرچه تولید جیر مصنوعی هنوز به انرژی و مواد شیمیایی متکی است، اما انتشار گازهای گلخانه ای کمتری نسبت به چرم طبیعی دارد. مهمتر از آن، بسیاری از تولیدکنندگان جیر مصنوعی به تدریج به تولید سبز دست می یابند و از فناوری های کم کربن و کم انتشار مانند استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و کاهش انتشار گازهای مضر استفاده می کنند تا تأثیر منفی فرآیند تولید خود را بر محیط زیست کاهش دهند.
4. چرخه زندگی و قابلیت بازیافت
چرم جیر طبیعی چرخه عمر طولانی دارد، اما حمل و دفع آن اغلب یک چالش زیست محیطی است. چرم طبیعی بادوام است، به خصوص محصولات چرمی باکیفیت را می توان برای سالیان متمادی استفاده کرد و حتی پس از مرگ نیز ارزش مصرف خاصی را حفظ کرد. با این حال، به دلیل استفاده از مواد شیمیایی در فرآیند پردازش چرم، چرم طبیعی اغلب با مشکل عدم تجزیه پذیری در اختیار نهایی مواجه است. بازیافت و استفاده مجدد بسیاری از محصولات چرمی پس از دور انداختن دشوار است و برخی از مواد چرمی وارد محل دفن زباله یا سوزاندن می شوند که نه تنها منابع محدودی را مصرف می کند، بلکه گازهای مضر و آلاینده ها را نیز آزاد می کند.
در مقابل، جیر مصنوعی در مدیریت چرخه زندگی عملکرد بهتری دارد، به خصوص زمانی که از مواد قابل بازیافت استفاده می‌کند و الیاف مصنوعی مورد استفاده در فرآیند تولید را می‌توان بازیافت و مجدداً مورد استفاده قرار داد و اتلاف منابع را کاهش داد. بسیاری از تولیدکنندگان عناصری را که بازیافت آسانی دارند به طراحی جیر مصنوعی اضافه کرده اند و فرآیند بازیافت و پردازش مجدد پارچه ها را ترویج می کنند. به عنوان مثال، برخی از برندها از طریق شبکه ای از شرکا، محصولات جیر مصنوعی استفاده شده را به محصولات جدید تبدیل می کنند و از هدر رفتن منابع جلوگیری می کنند. اگرچه جیر مصنوعی از نظر زیست تخریب پذیری به خوبی مواد طبیعی عمل نمی کند، اما از نظر قابلیت بازیافت و استفاده مجدد، به ویژه با توسعه مداوم فناوری بازیافت، جای پیشرفت زیادی دارد.
5. تقاضای بازار و آگاهی مصرف کننده
امروزه توجه مصرف کنندگان به حفاظت از محیط زیست و پایداری آن، به ویژه در حوزه مد، بیشتر و بیشتر شده است. به عنوان جایگزینی برای چرم سازگار با محیط زیست، جیر مصنوعی به دلیل عاری از حیوانات، انتشار کربن کم و ویژگی های بازیافت آسان، به طور فزاینده ای مورد علاقه مصرف کنندگان قرار می گیرد. به خصوص در میان نسل جوان، بسیاری از مردم تمایل دارند محصولات سازگار با محیط زیست و مصرف اخلاقی را انتخاب کنند، که باعث شده برندهای بیشتری به سمت مواد پایدار مانند جیر مصنوعی روی بیاورند.
در مقابل، اگرچه چرم جیر طبیعی هنوز جریان اصلی بازار را به خود اختصاص داده است، اما مصرف کنندگان بیشتری به تأثیرات نامطلوب آن بر محیط زیست به دلیل کشتار حیوانات و آلودگی های زیست محیطی درگیر در فرآیند تولید آن، پی می برند. از این رو، چرم طبیعی با انتقادهای بیشتری مواجه است، به ویژه در عصر حفاظت از محیط زیست و مصرف گرایی اخلاقی، انتخاب مصرف کنندگان برای محصولات چرمی در حال تغییر است.3
